กาดปั๋นสุข ไม่ใช้เงินในการซื้อขาย

เชียงราย-ตลาดปันสุข มอบความสุขแบ่งปันให้กัน ไม่ต้องใช้เงิน 

วันที่ 30 เม.ย.2568 ที่จังหวัดเชียงราย ได้จัดโครงการดีดีขึ้น 2 เดือนจะจัด 1 ครั้ง  ซึ่งทางจังหวัดอื่น ควรนำไปเป็นต้นแบบ จัดเป็นครั้งที่ 12 โดยมีคอนเซ็ป แบ่งปันสุข  ไม่ใช้เงินในการซื้อขาย ซึ่งโครงการนี้ได้รับความสนใจ ทั้งผู้ให้และผู้รับ ซึ่งหลังทำโครงการนี้สำเร็จ ทีมสมาชิกแม่บ้าน พ่อบ้านกว่า 100 คนที่ร่วมโครงการ  โดยจะนำสิ่งของที่ตนเองมี หรือไม่ใช้จะการนัดหมายกัน บริเวณอเนกประสงค์หน้าวัดเชตุพน (ชุมชนสันโค้งน้อย) ข้างเวทีรำวงถนนคนม่วน อ.เมือง จ.เชียงราย โดย 2 เดือนจะจัด 1 ครั้งทุกวันอาทิตย์ เริ่มตั้งแต่เวลา 10.00 น.  ซึ่งทีมผู้ให้จะจัดเตรียมสิ่งของตนเอง นำมาแบ่งปันกันยังจุดนัดพบ  ซึ่งไม่เพียงแต่แบ่งปันอย่างเดียว ยังมีแลกเปลี่ยนกันอย่างเสรี  ซึ่งไม่ให้มีการซื้อขายกัน ตามนโยบายก่อตั้งโครงการ

โดยนางวาสนา บำเพ็ญอยู่ อายุ 48 ปี  นักวิชาการเกษตรนักวิชาการเกษตรชำนาญการ เทศบาลตำบลป่าอ้อดอนชัย อ.เมืองเชียงราย จ.เชียงราย ผู้ริเริ่มโครงการ เผยว่า โครงการเรียกภาษาเหนือว่า กาดปั๋นสุข ปั๋นกั๋นใส่ ปั๋นกันใจ๋  หรือเรียกว่า ตลาดปันสุข แบ่งใช้ แบ่งกันใส่  เกิดจากแนวคิดที่ตนเองมีลูก 2 คน และลูกๆโตกันไวมาก แต่ละปีต้องหาซื้อเสื้อผ้าชุดนักเรียนมาเปลี่ยนใหม่กัน   ซึ่งชุดเก่าที่ใส่ไม่ได้จะเอาทิ้งที่ไหน ซึ่งชุดก็ยังดีอยู่ แล้วจะทำไง  อีกทั้งได้เห็นคนรอบข้างที่ลำบากกว่าเรา  แต่เขาเหล่านั้น ก็ต้องซื้อ ต้องเปลี่ยนเหมือนเรา  ขณะเดียวกัน คนในเมืองบางครั้งไม่กล้าหยิบยื่นให้ผู้อื่น หรือไปขอรับจากผู้อื่น กว่าว่าเป็นการดูถูกเหยียดหยามกัน หรืออายไม่กล้ารับ ไม่กล้าให้ จึงเกิดปัญหา

ซึ่งโครงการได้จัดตั้งขึ้นครั้งแรก ในห่วงโควิดระบาด มีผู้คนขัดสนเงิน ค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน งานไม่มี ไม่ได้ไปทำงาน  ซึ่งตนเองได้เห็นตู้ปันสุข จึงได้เอาแนวคิดนั้นมาใช้ เพื่อช่วยเหลือสังคม  จึงได้โพสต์ลงในเพจ “ดีแต้ๆ เจียงฮาย” ว่าใครที่มีเสื้อผ้าเก่าไม่ใช้แล้ว หรือใส่ไม่ได้ ให้มาโพสต์ลงในเพจ  จะได้แบ่งปันกันใช้  ซึ่งหลังโพสต์ไปแล้วผลตอบรับดีมาก แต่วุ่น มีสินค้าเยอะมากขึ้น การจัดระเบียบจึงยากขึ้น จึงได้มีการนัดกลุ่ม ให้มารวมตัวกัน นำสินค้ามาวางแบ่งปันกันตามจุดนัดพบ  โครงการครั้งแรกทำให้ประสบความสำเร็จ จึงมีการเรียกร้องให้ทำโครงการนี้ขึ้นอีก  ซึ่งปัจจุบันผ่านมาเป็นครั้งที่ 12

นางวาสนา บำเพ็ญอยู่ ยังกล่าวอีกว่า  อยากจะให้ตำบล-อำเภอ- หรือจังหวัดอื่นๆ นำไปใช้เพื่อเป็นการแบ่งเบาภาระครอบครัว  ที่สำคัญคนแบ่งได้รับความสุข  คนที่ได้รับ ก็มีความสุข ซึ่งการแบ่งปันครั้งนี้ จะมีการกำชับให้ผู้ที่นำไปแล้วขอให้ใช้จริงๆ อย่าเอาไปทิ้ง