ไม่เป็นระบบผู้ประกอบการร้องหน่วยงานเข้าจัดระเบียบ

เชียงราย-มีแต่หน่วยงานมาเก็บเงิน แต่ไม่มาดูแล ผู้ประกอบการมึนไม่รู้ไปพึ่งใคร เทศบาลก็ใกล้หมดวาระ อำเภอนิ่ง สถานที่ท่องเที่ยวขึ้นชื่อเชียงราย หากหน่วยงานทำไม่ได้ ควารเข้าเป็นพี่เลี้ยง

วันที่ 28 มีนาคม 2568 แพเปียกแม่สรวย อ.แม่สรวย จ.เชียงราย ทุกปีจะมีนักท่องเที่ยว ทั้งในจังหวัดและต่างจังหวัด พากันล่องแพเปียก ซึ่งทุกปีจะมีดราม่าไม่เว้นแต่ละวัน ไม่ว่าจะเป็นอาหาร ซุ้มนั่ง การจองแพเปียก เรื่องราคา  การดูแลนักท่องเที่ยว ซึ่งผู้ประกอบการเองได้มีการจัดตั้งกลุ่มผู้ประกอบการ  แต่ยังไม่วายเกิดปัญหา ดูแลไม่ทั่วถึง ทำให้เกิดปัญหาดราม่า และล่าสุดมิจฉาชีพสร้างเพจปลอมรับจองแพ แต่ไม่ได้แพ ในส่วนผู้ประกอบการเองอยากให้หน่วยงานรัฐเข้ามาดูแล เป็นสัดส่วนเพราะเป็นหน้าตาของจังหวัดเชียงราย

ด้านนาย นายนิธิศ ชัยยา ผู้ใหญ่บ้านตีนดอย และประธานกลุ่มผู้ใช้น้ำเขื่อนแม่สรวย บ้านตีนดอย ม.8 ต.แม่สรวย อ.แม่สรวย จ.เชียงราย ( ผู้ประกอบการ และผู้ดูแลซุ่มบนหน้าเขื่อน ) ได้เผยว่า ร่องแพเปียกแม่สรวย ไม่เป็นระบบ เช่น ซุ้มนั่ง ร้านค้าจำหน่ายอาหารราคาไม่เป็นธรรม เกิดการทะเลาะกันเอง ซึ่งปัจจุบันผู้ประกอบการและผู้นำชุมชนได้ดูแลกันเอง แต่ยังเกิดปัญหา ที่ดูแลกันไม่ทั่วถึง  ถึงมีการร่างกฎระเบียบขึ้นมาอย่างชัดเจนก็ตาม คนที่รับไปปฎิบัติไม่ทำตามกฎ  จำหน่ายอาหารแพง ราคาไม่เป็นธรรม ซึ่งผู้ประกอบการที่มีจำนวนมาก และซุ้มนั่ง 400-500 ทำให้การดูแลไม่ทั่วถึงต่างคนต่างทำไป  ไม่ทำตามกฎระเบียบ ทำให้แก้ปัญไม่หาได้ อีกทั้ง หากมีนักท่องเที่ยวมาพบร้านค้าที่เอาเปรียบลูกค้า จะทำให้กลับไปไม่ประทับใจ ซึ่งถือได้ว่าเป็นหน้าตาของจังหวัดเชียงราย

ด้านนายกรพันธุ์ สมสวย ประธานผู้ประกอบการกลุ่มร้านค้าแลพซุ้มริมน้ำ เผยว่า ซึ่งในด้านผู้ประกอบการร้านค้า อยากจะขอความร่วมมือในเรื่องนำอาหารเข้ามา ซึ่งในบริเวณร้านค้าแพเปียกแม่สรวย มีอาหารจำหน่ายทุกร้านค้า ซึ่งทุกร้านยอมรับว่ามีการเช่ามาอีกทอด มีการลงทุนมีค่าใช้จ่ายไปแล้ว จึงอยากจำหน่ายอาหารให้ลูกค้า ในราคาเป็นธรรม ซึ่งนักท่องเที่ยวบางรายพกอาหารมาจนร้านค้าไม่สามารถจำหน่ายอาหารได้  ซึ่งทางผู้ประกอบการหากพบมีการนำอาหารมาจำนวนมากจะมีค่าขยะเพิ่ม เครื่องดื่มนำเข้ามาจะขอคิดราคาเพิ่ม แต่ให้ดีทางผู้ประกอบการก็มีจำหน่าย

นายกรพันธุ์ ยังเผยอีกว่า อยากจะให้มีหน่วยงานเข้ามาร่วมจัดการ ซึ่งปัจจุบันชุมชนดูแลกันเอง คือยอมรับจัดการกันได้ไม่หมดทุกร้านค้า ถึงจะมีการตั้งกฎระเบียบมา อยากให้หน่วยงานท้องถิ่นเข้ามาจัดการร่วม เช่นร้านค้าจำหน่ายอาหาร อยากให้มีการอบรมให้ถูกสุขลักษณะ และอยากให้ทางฝ่ายปกครองมาร่วมทำงานกับทางชุมชน ออกกฎระเบียบ ซึ่งปัจจุบันต่างคนต่างออกกฎมา แต่กลับต่างคนต่างทำ